In de 50- jaren werd op de radio ’n hoorspel van Paul Vlaanderen uitgezonden. Ik was toen 10 - 11 jaar.Gezeten in m’n pyama, want ’t was al bijna half 9, zat ik gekluisterd aan de soms fluitende Phillips radio met dat groene kattenoog. De inhoud van het stuk ken ik niet meer. Wel de achtergrondgeluiden. Het lopen over een kiezelpad klonk als het kiezelpad naast ons huis. De gierende wind werd gemaakt door een draaitrommel. De wind in onze schoorsteen klonk ‘tzelfde. Onweer werd gemaakt met een dunne zinken plaat en de bliksem “zag” ik inslaan! Gelukkig hadden wij palmtekskes om ons daar tegen te beschermen.
Ik herinner me verder ook nog Monus de man van de maan en de Familie Doorsnee. Terugdenkend vond ik die hoorspelen op de radio spannender dan de latere films. Je maakte je eigen beelden bij ’t verhaal.
Har
