Op zaterdag een halve dag naar school. was vroeger heel gewoon. Dit vertelde laatst iemand die mij op bezoek was. Jan, een echte Heytsenaar, die nu 71 jaar oud is, wist zich dat nog heel goed te herinneren. De school duurde tot half een namiddag, maar een half uur voor sluiting werd nog een verhaal uit de bijbel voorgelezen, als voorbereiding op de zondag. Ja, dat hoorde er toen gewoon bij, aldus Jan. Toch hadden de meeste leerlingen o.a. Jan, er niet zoveel zin in om daar naar te luisteren en dat lieten ze dan vaak merken ook. Ze spookten dan altijd wel wat uit. Zo zaten ze vaker, onderwijl de meester (toentertijd was dat meester In de Kleef) aan het voorlezen was, tegen de klep van de schoolbank te duwen. Deze maakte dan een speciaal piepend geluid wat wel behoorlijk irritant kon zijn en de aandacht voor het verhaal vervaagde, wat natuurlijk de bedoeling was. Maar, wie deed dit dan, wie was de dader? Dat was een geraffineerd spelletje, gespeeld door een kleine groep uit de klas. Men deed dit namelijk om de beurt, zodat het geluid telkens vanuit een andere hoek vandaan kwam en voor de meester moeilijk te achterhalen viel, wie hij feitelijk moest straffen. Dus strafte hij maar de hele klas. Dit betekende echter dat hij dan na het bijbelverhaal geen verhaal uit het boek “Arendsoog” vertelde, wat er meestal als toegaven achteraan kwam. Tja, voor wat, hoort wat.
Maar de tijden zijn veranderd. Geen school meer op zaterdagmorgen, dus dan ook geen verhaal meer uit de bijbel op zaterdagmorgen.
Riny
